8 mei tot 15 mei

8 mei, Langres.

Vrije dag, tijd om Langres eens echt goed te bekijken. Het is vandaag 8 mei, Frankrijk herdenkt de Duitse capitulatie in 1945. Benieuwd of daar iets van te merken is. De deuren van de kathedraal staan open, de mis is inderdaad gewijd aan de bevrijding. Aansluitend zagen we een klein defilé van veteranen en andere betrokkenen.
In de kathedraal vonden we een informatiehoek waar aandacht werd gegeven aan de pelgrimsroutes en te zien was dat Langres een kruispunt vormt van de Via Francigena (Rome) en de Jacobsroute (Santiago de Compostella). We zijn de laatste dagen inderdaad steeds meer pelgrims tegengekomen, de meeste Compostella-gangers. Dat zal nu afnemen omdat de wegen zich scheiden. s Middags nogmaals naar het station gewandeld om kaartjes voor maandag te bemachtigen, als er tenminste geen stroomstoring is! Gezien de wachttijden bij de Franse loketten leek het beter dit niet tot maandagmorgen uit te stellen. Vanaf het station een korter graspaadje gevonden, steil omhoog naar de stad. Daar hebben we ruim tijd genomen om langs de stadsmuren rondom en de oude straatjes tussendoor de stad goed te bekijken. Ook het mooie uitzicht over de vlakte van Langres. Toen we aan het eind van de middag een ijsje aten op een terrasje zagen we de Amerikaanse pelgrims de stad binnenlopen die enkele dagen eerder in Clairvaux haden ontmoet. Leuk om hen weer te zien en spreken. Dat kan in de komende tijd nog wel vaker gebeuren.

9 mei: Langres naar Coublanc (en verder).
Oef wat een dagje! Zoals bedoeld namen we de trein naar Culmont, waar zaterdag onze tocht was geëindigd. Ook de Franse treinen hebben soms flink vertraging! (en rijden maar een paar keer per dag). Vanaf Culmont een mooie wandeling langs het meer en door bossen waar we resten van een Vuursalamander zagen en natuurlijk weer veel prachtige planten. En die vogelconcerten, geweldig! We hadden een chambre d' hote besproken in Coublanc, en daar zaten we dan om drie uur s middags voor een framboosrode poort (de chambre heette Framboise volges het boekje) Het leek niet erg op een chambre d'hote, er was geen aanduiding en er was ook niemand . Na wat moeizaam heen-en-weer gebel met de gastvrouw werd het misverstand duidelijk: het adres was niet in Coublac maar in Culmont (waar we die morgen vertrokken waren). Foutje in de reisgids!! Wat stond ons te doen? We besloten dan toch maar door te lopen naar Champlitte, 12 km verderop. Het lopen ging nog goed maar werd tegen het einde langs een saaie eindeloze weg wel vervelend. En het ging nog regenen ook. Maar na een douche en een goed diner knapten we snel op en bleek dat we ook 35 km goed aan konden.

10 mei: Champlitte.
Hoewel de uitputting na de (onverwacht) lange tocht eigenlijk best meeviel hadden we toch een vrije dag gepland. Daarvoor waren meerdere redenen: het kwam goed uit in onze etappe planning die op zondag de vaste rustdag zou opleveren in Besancon, er was in Champlitte een uitgebreide supermarkt om de voorraad aan te vullen en er was een postkantoor. En dat laatste hadden we nodig omdat we hadden besloten om overtollig gewicht overboord te gooien, oftewel de kleding voorraad tot het minimum te beperken. We stuurden een pakketje van 3 kg naar huis, dat zal de verdere tocht veel minder gewicht op de rug betekenen!
Bij een rondje door het oude stadje zagen we een witte bisamrat doodgemoedereerd grazen bij de brug. s Middag op een bankje in het park lekker in t zonnetje zitten lezen, we hebben ons niet laten verjagen door dreigende zwarte wolken die af en toe overdreven.

11 mei van Champlitte naar Dampierre sur Salon.
Mooie landschappelijke tocht met opnieuw superflora stukjes: Aronskelk, Akelei, Rapunzel en meer. In Dampierre een gedeelte van verdere reisplanning gedaan in Cafe de la Poste. In het besproken chambre d hotes konden we pas later in de middag terecht. Het was een prachtig zeer oud huis met muren van wel een halve meter dik. Daarom ook geen internet/wifi mogelijk. De eigenaar was een eveneens zeer oude vriendelijke man van een jaar of 80. Hij legde uit dat hij wegens ziekte van zijn vrouw de chambres op 1 september a.s. zal sluiten. Jammer, het is een heerlijk onderkomen waar we ook weer eens een eigen avondeten konden koken.

12 mei van Dampierre naar Gy.
Soms zit t mee, soms zit t tegen. Dit werd vooral een dag van tegen, maar is toch,zoals gebruikelijk positief afgesloten.
Het klimaat is nu voorlopig echt omgeslagen. De afgelopen dagen wel af en toe een buitje gehad, nu ging het de hele middag door. Het zou een lange tocht zijn waarvoor in de reisgids al werd geadviseerd een alternatieve route te kiezen omdat de officiele route plaatselijk te ondoordringbaar zou zijn. Jammer dat de alternatieve route nergens met tekens wordt aangegeven, zo raak je op die lange paden in de regen de weg wel kwijt. Al met al hebben we vele kilometers om gelopen en de laatste 6 km langs een redelijk drukke autoweg gelopen. Zo kwamen we om 18.30 u nog net op tijd in het besproken hotel aan, de juffrouw van de receptie wilde net vertrekken en dan was er niemand meer! Deze tocht gehaald met dank aan Daan, de kaarten die hij op mijn telefoon heeft gezet maakten dat we met gps toch nog min of meer de weg hebben gevonden.

13 mei van Gy naar Cussy sur l. Ognon.
Nog zo een tocht, eerst door een zeer nat en glibberig bos en hoog nat gewas. In het bos moet je moeite doen om goed op de been te blijven, maar ik moet toegeven dat ik al de hele week de wandelstokken in gebruik heb en dat helpt in alle opzichten uitstekend. Alle eigenwijsheid aan de kant, ik geef me gewonnen en alle adviezen van ervaren wandelaars over gebruik van stokken zijn terecht! Wat een verlichting.
Een merkwaardig fenomeen waargenomen op een vochtig bospad: in een grote plas  draaide een wittige schuimpop om z'n as, een soort Barbapappa van 25 cm hoog. Bizar. (zie video). Hoewel goed begonnen kwam 's middags toch de vermoeidheid van de overbelasting van de vorige dag opzetten. We kwamen gelukkig al vroeg bij het hotel waar we nog niet in konden omdat de eigenaar kennelijk een middagdutje moest doen. De ontvangst was stug en onvriendelijk. Maar als rustplaats konden we het ermee doen.

14 mei, van Cussy naar Besanson..
Weer een mooi en nat glibberbos maar iets beter begaanbaar. Daarna kwamen we zowaar bij koffiebar in het dorp, de tweede keer in drie weken Frankrijk dat we dat meemaken. Wat een heerlijke opkikker onderweg! Daarna een mooi nat natuurherstelgebied: open water, hoogveen, moerasbos. Verder een relaxte wandeling door steeds meer stedelijk gebied. BESANCON BEREIKT, boek 1 van de Lightfootguide is uit, nog 2 delen voor de boeg. Bij binnenkomst van de stad nog even goed moeten zoeken naar het Ibis-weekend-hotel. Hopen op redelijk weer om deze mooie stad in te gaan morgen. Eerst de was doen en drogen.