Pieterpad Groningen-Drenthe

8 Sept. Groningen

Na een voorspoedige treinreis kwamen we op tijd aan in Groningen. Dat was wel spannend want door afspraken overdag konden we pas na 18.00u vertrekken en moesten voor 22.00u in het hotel zijn. Nu hadden we drie kwartier de tijd dus dat moest lukken. Nou, dat liep anders! Hotel Gretha is op een boot aan een kade die geen naambordjes bezit maar vlg gps stonden we op de goede. Daar lagen heel veel van die boten maar geen heette er Gretha. Ten einde raad een telefoontje naar het hotel om te vragen naar de locatie maar dat leidde alleen tot meer verwarring. Dus maar weer een half uur zoeken en nogmaals een telefoontje. De hoteldame zou ons komen zoeken en zag mij al snel staan telefoneren. En jawel, het eerste telefoomtje had plaats gevonden precies voor de hotelboot waar niet Hotel op stond en waar de naam Gretha in het donker niet te vinden was!! Eind goed al goed. In ons piepkleine hutje van 4 m2 hebben we heerlijk geslapen. Klaar voor de start. 

9 Sept. Pieterburen - Groningen. 

Deze tocht moet worden ingeleid met een kleine uitleg: het plan was om woensdagochtend met de bus naar startplaats Pieterburen te reizen en dan 2 etappes te koppelen en in een keer naar Groningen te lopen. Na het bekijken van beelden van het uitgestrekte vlakke groene landschap werd het plan gewijzigd want te lang en te eentonig om 32 km te lopen (sorry Groningen) Dus plan B: met de fiets naar Pieterburen en terug. Zo kwamen we langs aardige fietspaden die het Pieterpad ook volgt in Winsum. Helaas, zogauw we daar aan de koffie zaten begon het te regenen, niet zo hard maar een heel natte miezer. Bij de volgende opklaring wilden we het best nog verder proberen maar al snel kwam de regen terug en dan is het niet verstandig om zonder geschikte fiets-regenkleding door te gaan. Helaas, het beginpunt in Pieterburen hebben we niet bereikt. We keerden om, dachten nog even over fiets op de trein maar zijn toch maar gaan fietsen. Dan maar nat. Jammer dat de plaatselijke Kruidvat geen wegwerp poncho's had. Later op de dag Groningen verkend, leuke levendige studentenstad, veel kroegen en een Javaans eethuis waar we een 65+rijsttafel konden krijgen :geweldig al die halve porties. En de hotelboot konden we feilloos vinden! 

10 sept. Groningen - Noordlaren. Na een half uur Groningen stad komen we in mooi gebied met vaarten en plassen. Er zijn veel mensen die dit een prettige omgeving vinden want druk bezocht door vele fietsers. Aan het eind van de tocht zagen we op een bosachtig weideperceel enkele varkensfamilies  met vrolijk spelende en rondrennende biggen en knorrende ouders. Wat een heerlijk tafereel, zo moest het altijd zijn. Een fijne wandeling die eindigt in natuurvriendenhuis de Hondsrug. Dat lijkt ons een prima verblijfsplaats omdat we dan in de grote keuken zelf kunnen koken. (elke dag uit eten is ook niet alles) Maar met dat plan beginnen de problemen en problemen horen er nou eenmaal bij. Voor koken moet je nl eerst boodschappen doen en de dichtstbijzijnde supermarkt is 5km verderop. Best ver als je al 22km hebt gelopen die dag! Dan toch maar uit eten? In Noordlaren, het dorp waar we zijn is een eetcafé maar dat was helaas  voor onbepaalde tijd gesloten. En het dichtstbijzijnde restaurant... jawel... Gelukkig kon de huiswacht van het natuurvriendenhuis na enig aandringen zich herinneren dat er misschien wel 2 leenfietsen staan, dus, na een fietstochtje naar Zuidlaren konden we heerlijk koken. Alles komt goed, dachten we. Tot we probeerden een slaapplaats voor voor de volgende dag te reserveren. Toen merkten we dat kennelijk half Nederland het leuk vindt om in Drenthe te fietsen, te wandelen of een weekendje weg te houden: geen kamer meer te krijgen! Dat wekt wel weer een bekend gevoel van sommige Italiaanse tochten op. Dan morgen vroeg maar verder proberen, nu eerst tijd om in de schemer het mooie bos in te gaan waar we helaas de uilen en de wielewaal niet gehoord hebben maar wel konden  zien hoe de reetjes zich vanuit de bosrand op het veld wagen. Hopelijk morgen meer geluk bij het oplossen van het overnachtingsprobleem. 

11 Sept Noordlaren-Rolde. We zijn de dag dus weer p begonnen met de zoektocht naar een overnachtingsplaats. Na een paar afwijzingen van de vorige avond was er nog 1 adres te proberen. En hoera, het kostte wat doorvragen en aandringen, maar toen was de b&b-mevrouw toch bereid om plaats voor ons te maken. En zo hadden we, hoe ongelooflijk ook, een plek in Nooitgedacht, een gehucht net onder Rolde. De dag kon niet meer stuk. Eigenlijk is het een vertrouwd gevoel, al die onrust em spanning als het een probleem is om noodzakelijke dingen op te lossen en dan weer de opluchting en gerustheid als het toch gelukt is. Met als beloning het genot van al het moois wat je tijdens de wandeling tegenkomt. Zo ging dat vandaag dus ook, wat is Drenthe toch prachtig om door te wandelen: grote bosgebieden met vele paddenstoelen, de kronkelende Drenthse Aa, afgewisseld door mooie stukken cultuurlandschap met de karakteristieke boerderijen en de sfeer van de grote heidevelden. En natuurlijk hunebedden. De tocht naar Rolde werd afgesloten met een zwaar traject over het Balloo-. erveld, een groot heideveld dat doorkruist wordt door een los zandpad. Dat loopt niet zo lekker. Ons overnachtings adres was in Nooitgedacht...weer een bijzondere : een Pipowagen achter in een heel grote tuin, klein maar comfortabel genoeg. Voor de afsluiting van de dag hebben we traditiegetrouw een pizzeria opgezocht. 

12 sept. Rolde-Schoonloo​​​​​​Voor vandaag ook weer een last-minute reservering voor een slaapplaats. Een safaritent op een camping in Schoonlo. Zo houden we wat afwisseling in onderkomens he. Omdat we eerst nog een lunchpakket moesten kopen moest de route toch weer in Rolde beginnen en konden we dat stukje omlopen vanuit Nooitgedacht niet vermijden. We wandelden vandaag grotendeels door grote bosgebieden waar paddenstoelen van allerlei soorten in grote hoeveelheden voorkwamen. Prachtig al die soorten, jammer dat we niet in staat zijn om ze op naam te brengen. Het verblijf in zo n safaritent is ook apart, 3 kamers, een keukentje en een terras. Tegen alle verwachtingen in kregen we nog even wat lichte regen maar wij zaten al droog. En vanaf morgen wordt het weer zomer. Onverwacht snel lukte het vandaag om verblijfsplaats voor morgen te reserveren, hoewel de een het niet deed vanwege corona en de ander niet vanwege de Dag des Heren had ik bij het derde adres succes. En dat was weer een fijne geruststelling. Minder fijn bleek toch het verblijf in een tent in september: KOUD! Het was eigenlijk niet leuk meer s avonds en s nachts, ondanks alle kleding en een soort straalkacheltje waar je nauwelijks iets van merkte. Gelukkig konden we nog extra dekbedden van andere bedden afhalen en onder die zware laag warm blijven. Dat betekende wel dat je je in een lakenzak onder dat gewicht nauwelijks kon bewegen. Het gevolg was dat ik s morgens helemaal stijf was en me nauwelijks kon bewegen door de pijn in mn rug. Zitten was moeilijk, lopen ging aardig. Als dat maar goed komt! 

13 sept. Schoonloo-Sleen.   Alle kleren en spullen in de tent waren klam geworden, het lukte niet om die in de zon nog te drogen voor vertrek. Wel geleerd niet meer te kamperen in de herfst, maar nu toch maar op pad. Het lopen lukte best goed in een rustig tempo wegens de ischias, dan maar niet meer bukken om paddenstoelen te fotograferen. De omgeving was weer prachtig, weer zo een uitgestrekt herfst bosgebied met vele paddenstoelen. Ik heb nog nooit zoveel aaneengesloten natuur gezien in Nederland. Een groot woud doorsneden door vele fiets-en wandelpaden. Drenthe, echt een aanrader! Het lopen ging steeds beter, die pijn verdween helemaal en zo besloten we tegen het einde nog een stukje om te lopen om een hunebed te bekijken dat in het boekje vermeld stond. Dat leek makkelijker dan het was, er was geen enkele aanwijzing om de locatie te vinden en pas na veel zoeken zagen we op het laatst de Hunenbedweg, kon niet missen. Leuk, zo wordt de aanhouder toch nog beloond. 

14 sept. Sleen-Coevoeden

Voor vertrek nog een leuk gesprek met de gastheer over de mooie tuin, het onderhoud en moestuinieren. Zo komen liefhebberijen bij elkaar. Over de wandeling valt niet veel te zeggen: we zijn de mooie natuurgebieden voorbij en liepen de hele weg door agrarisch gebied. Soms langs een mooi wegje met een bomenrand maar veelal in de zon op deze warme dag. Een taaie tocht. Vlak voor Coevorden liepen we door een mooi weidevogel gebied. De moeite waard om in het voorjaar terug te komen. Nu zagen we een blauwe- en grote zilverreiger en een aalscholver. We lopen Coevorden binnen door een groot park langs de oude stadsgracht maar verder maakt de stad een trieste indruk: sfeerloos en veel lege winkelpanden. Tenslotte zijn we nog bijna een uur bezig geweest met het zoeken naar een slaapadres voor de volgende dag, het blijkt werkelijk heel druk te zijn met fiets-en wandeltoeristen. En ook nu.. weer gelukt iets te vinden.