Dag 9, van Stroncone naar Calvi d'Umbria

Weer een lange en waarschijnlijk ook wel zware.tocht. Want er wacht ons weer een klooster en de ervaring leert dat kloosyers meestal ver afgelegen en hoog in de bergen liggen. Vanuit Stroncone moesten we eerst een hele tijd afdalen naar een geboed dat bij hoog water voor problemen kan zorgen: omlopen dus. Maar van hoog water was gelukkig geen sprake, we konden de beekjes gewoon over de stenen oversteken. En daarna begint dus de klim naar klooster Lo Speco, bij een kloof waar Franciscus gebeden zou hebben. Het was een lange en zware klim en eenmaal bij het klooster was er,behalve mooi uitzicht, niet veel te beleven. Een paar bankjes voor de lunchpauze waarvan we na enig uitproberen de meest recht staande hebben uitgekozen. t Valt niet mee op van die schuin aflopende bankjes. Bij vertrek vonden we alleen vieze toiletten en het water was geen drinkwater. Een nogal mislukt kloosterbezoek. Nou dachten we dus dat zo een klooster hoog in de bergen ligt, maar we waren er nog lang niet, er volgde nog een eindeloze klim waar we niet op gerekend hadden. Boven op de bergwei kwamen we in een grote kudde geiten, heel mooi om te zien, overal geiten. De lange afdaling ging voornamelijk over asfaltwegen, wel makkelijk lopen,maar vervelend als de waterflessen leeg zijn er er bijna niemand woont. Gelukkig vonden we nog een aardige Italiaan zijn tuin die ons direkt een grote gekoelde fles meegaf. Wat een opluchting !

Op het laatste stukje voor het einddoel Calvi d'Umbria zagen we een vosje langs de weg strompelen. Het was of ernstig ziek of misschien aangereden, in irder geval was het er helaas slecht aan toe. Een wegarbeider heeft het verder de bosjes in gejaagd om berder onheil langs de weg te voorkomen.

In het stadje Calvi kwamen we in een overnachtingsplek boven het cafe direkt naast de kerk. Hier ontmoetten we drie andere pelgrim, Hongaren die van Assisi naar Rome liepen. Vanuit het keukenraam hadden we een prachtig uitzicht op het kerkplein waar die avond een concert zou plaatsvinden, we zaten dus echt eerste rang en de muziek was over het algemeen mooi. Een stuk heeft vooral veel indruk gemaakt, het was een compositie uit de dertiger jaren, een mmars tegen het facisme (waar Italië genoeg ervaring mee had). We gaan nog proberen te achterhalen wat het was. In ieder geval een mooie afsluiting van een zware dag.